មេរៀន ទី២: ព្រះគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច
សេចក្តីពិតដ៏សំខាន់មួយ ៖ ព្រះជាម្ចាស់គង់នៅជានិច្ច គ្មានទីចាប់ផ្ដើម និងទីបញ្ចប់ទេ។
សកម្មភាព ៖ ហុចបន្តដុំទឹកកក។
សម្ភារ៖ ដុំទឹកកក។
របៀបលេង ៖
១) មុនពេលយុវជនមកដល់ គ្រូត្រូវធ្វើទីលានប្រណាំង សម្រាប់ការហុចបន្តទឹកកក។ វាអាចធម្មតាៗ ឬជាមួយឧបសគ្គ ហើយក៏អាចជាការប្រកួតរត់ លោត ឬយកដុំទឹកកកដោយប្រើស្លាបព្រា ឬអ្វីក៏ដោយ ដែលអ្នកចូលចិត្ត។
២) បែងចែកយុវជនជាក្រុម។ និយាយ៖ "យើងនឹងធ្វើការប្រកួតហុចបន្ត។ ជាធម្មតា ក្នុងហ្គេមហុចបន្ត គេលេងហុចបន្តដំបងទៅឱ្យអ្នកនៅក្នុងក្រុម។ ប្អូនៗនឹងធ្វើបែបនោះដែរ តែមានអ្វីខុសប្លែកបន្តិចគឺ ដំបងរបស់ប្អូនគឺជា ដុំទឹកកក។"
៣) ឱ្សសិស្សមើលទីលានប្រកួត ដែលអ្នកបានបង្កើតហើយ រួចឱ្យដុំទឹកកកទៅអ្នករត់ដំបូង នៅក្នុងក្រុមនី មួយៗ។ និយាយថា៖ "បើដុំទឹកកករបស់ប្អូនៗរលាយប្អូនត្រូវចាប់ផ្ដើមម្ដងទៀតដោយប្រើដុំទឹកកកថ្មី"
៤) និយាយ៖ "១ ២ ៣... ទៅ! ការប្រកួតចាប់ផ្ដើមហើយ"
៥) នៅពេលក្រុម១ចប់ គ្រូត្រូវឆែកមើលថានៅមានដុំទឹកកកឬអត់។ បើនៅមាន ពួកគេជាក្រុមឈ្នះ។
ក្រោយបញ្ចប់ហ្គេម ៖
សួរ៖ តើការប្រកួតមានទីចាប់ផ្ដើមទេ? តើវាចាប់ផ្ដើមពេលណា?
ហើយវាមានទីបញ្ចប់ដែរទេ? តើវាចប់នៅពេលណា?
នៅកំឡុងពេលប្រកួត តើប្អូនៗអាចធ្វើអ្វី ដើម្បីបញ្ឈប់ទឹកកកកុំឱ្យរលាយដែរទេ?
ការរៀនព្រះគម្ពីរ
ថ្ងៃនេះ យើងនឹងបន្តបណ្ដុំរឿងយើងអំពី គុណលក្ខណៈរបស់ព្រះ។ នៅក្នុងមេរៀនទី១របស់យើង យើងឃើញថា ព្រះជាម្ចាស់គឺជាព្រះអាទិករបង្កើតសកលលោកនេះ។
នៅក្នុងមេរៀននេះ យើងនឹងមើលអំពី សេចក្ដីពិតដែលថាព្រះជាម្ចាស់គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច។ តើនរណាអាចប្រាប់គ្រូថា "នៅអស់កល្បជានិច្ច" មានន័យដូចម្ដេចដែរឬទេ? ទុកឱ្យសិស្សបញ្ចេញគំនិតរបស់ពួកគេ។
ដំបូង នៅអស់កល្បជានិច្ច មានន័យថាគ្មានទីចាប់ផ្ដើម។ នៅក្នុងមេរៀនមុនរបស់ពួកយើង យើងឃើញ ថាសកលលោកនេះមានទីចាប់ផ្ដើម។ វាចាប់ផ្ដើមនៅពេលព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតវា។ គ្រប់យ៉ាងដែល ព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើត សុទ្ធតែមានទីចាប់ផ្ដើម។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមិនមានទីចាប់ផ្ដើមទេ។ គ្មាននរណា បង្កើតព្រះអង្គឡើយ។ ព្រះអង្គគង់នៅ តាំងតែពីអស់កល្បមកម្ល៉េះ។
[ទំនុកតម្កើង 93:1-2]
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាអ្នកគ្រប់គ្រង
ទ្រង់ប្រដាប់អង្គដោយភាពដ៏រុងរឿងឧត្តម
ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រដាប់អង្គ ដោយតេជានុភាព
ព្រមទាំងក្រវាត់អង្គ ដោយសេចក្តីនោះដែរ
ឯលោកីយ៍នោះបានតាំងមាំមួន និងរង្គើមិនបានឡើយ
បល្ល័ង្កទ្រង់បានតាំងនៅ ចាប់តាំងពីចាស់បូរាណ
គឺមានទ្រង់តាំងតែពីអស់កល្បរៀងមក
ព្រះអង្គ គង់នៅ “តាំងតែពីអស់កល្បរៀងមក"។ ពេលនរណាម្នាក់សួរយើងថា "អ្នកមកពីណា?" តើអ្នកនិយាយថាម៉េច?
ទុកឱ្យពួកគេឆ្លើយ។
យើងធម្មតានិយាយអំពី ទីកន្លែងដែលយើងកើត និងកន្លែងដែលយើងធំធាត់ឡើង ព្រោះនោះគឺជាទី ចាប់ផ្ដើមនៃជីវិតយើង។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមិនមានទីចាប់ផ្ដើមទេ។ ព្រះអង្គ គង់នៅ “តាំងតែពីអស់កល្ប រៀងមក។"
មួយទៀត នៅអស់កល្បជានិច្ចមានន័យថា គ្មានទីបញ្ចប់ទេ។ របស់គ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែមានទីបញ្ចប់។ ប៉ុន្តែព្រះអង្គជាព្រះដែលគង់នៅអស់កល្ប ហើយទ្រង់គ្មានទីបញ្ចប់ទេ។
[ទំនុកតម្កើង 102:11-12]
អស់ទាំងថ្ងៃអាយុនៃទូលបង្គំ
ដូចជាស្រមោលដែលជ្រេទៅ
ហើយទូលបង្គំក្រៀមទៅដូចជាស្មៅ។
ប៉ុន្តែ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ទ្រង់នឹងគង់សោយរាជ្យ
នៅអស់កល្បជានិច្ច
ហើយនឹងមានសេចក្តីនឹកចាំពីទ្រង់
នៅអស់ទាំងដំណមនុស្សតទៅ។
[ទំនុកតម្កើង 102:25-27]
កាលដើមដំបូងទ្រង់បានតាំងឫសផែនដី
ហើយផ្ទៃមេឃក៏ជាស្នាដៃរបស់ព្រះហស្តទ្រង់ដែរ
របស់ទាំងនោះនឹងវិនាសសូន្យទៅពិត
តែទ្រង់នឹងស្ថិតស្ថេរនៅវិញ
អើ របស់ទាំងនោះនឹងចាស់ទៅ ដូចជាសំលៀកបំពាក់
ហើយទ្រង់នឹងផ្លាស់ចេញដូចជាផ្លាស់អាវ
ដូច្នេះនឹងបានផ្លាស់ចេញជាពិត
ប៉ុន្តែ ឯទ្រង់ៗនៅដដែល
ហើយព្រះជន្មទ្រង់មិនចេះផុតឡើយ។
តើខរគម្ពីរទាំងនេះប្រាប់យើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះ?
ព្រះជន្មរបស់ព្រះអង្គមិនចេះផុតឡើយ។ ទ្រង់នឹងគង់សោយរាជ្យនៅអស់កល្បជានិច្ច។
ហើយតើខរគម្ពីរនេះប្រាប់យើងអ្វីខ្លះអំពី មនុស្ស និងសកលលោកនេះ?
ជីវិតរបស់យើង នឹងក្រៀមទៅដូចជាស្មៅ ហើយផែនដី និងផ្ទៃមេឃ នេះនឹងវិនាសសូន្យទៅ។
មនុស្សមិននៅអស់កល្បជានិច្ចទេ។ សកលលោកក៏មិននៅអស់កល្បដែរ។ ទាំងមនុស្ស និងសកល លោក សុទ្ធតែមានទីចាប់ផ្ដើ ហើយមានទីបញ្ចប់។ គ្រប់ការបង្កើតទាំងអស់ មានដែនកំណត់នៅក្នុងពេល វេលា តែព្រះគ្មានដែនកំណត់នៅក្នុងពេលវេលាទេ។ ព្រះអង្គ “ចាប់តាំងពីអស់កល្ប រៀងទៅដល់អស់កល្បជានិច្ច”។
[ទំនុកតម្កើង 90:1-2]
ឱព្រះអម្ចាស់អើយ
ទ្រង់បានធ្វើជាទីអាស្រ័យនៅនៃយើងខ្ញុំ
នៅអស់ទាំងដំណតមក
គឺមុនដែលអស់ទាំងភ្នំបានកើតឡើង
ក្នុងកាលដែលទ្រង់មិនទាន់បង្កើតផែនដី
និងមនុស្សលោកនៅឡើយ
ចាប់តាំងពីអស់កល្ប រៀងទៅដល់អស់កល្បជានិច្ច
នោះគឺទ្រង់ហើយជាព្រះ។
ព្រោះព្រះអង្គតែងតែគង់នៅ ព្រះអង្គគឺ អចិន្ត្រៃយ៍។ ព្រះអង្គ គឺជាការពិតដែលនៅអចិន្ត្រៃយ៍តែមួយ។ គ្រប់ របស់ផ្សេងៗ គឺនៅបណ្ដោះអាសន្ន។ គ្រប់យ៉ាងមាននៅតែមួយរយៈប៉ុណ្ណោះ ហើយវានឹងបាត់បង់ ទៅ គឺដូចជាដុំទឹកកកនៅក្នុងហ្គេមយើងយ៉ាងអ៊ីចឹង។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គគង់នៅជានិច្ច។ ព្រះអង្គគឺ គង់នៅ "តាំងពី មុនអស់កល្ប នៅជាន់ឥឡូវនេះ ហើយទៅដល់អស់កល្បជានិច្ចតទៅ"។
[យូដា 25] សូមឱ្យទ្រង់បានសិរីល្អ ឫទ្ធានុភាព ព្រះចេស្តា និងអំណាច តាំងពីមុនអស់កល្ប នៅជាន់ឥឡូវនេះ ហើយទៅដល់អស់កល្បជានិច្ចតទៅ
អនុវត្តន៍
ព្រះអង្គគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច មានន័យថា ព្រះអង្គគង់នៅជាអចិន្ត្រៃយ៍ ដោយគ្មានទីចាប់ផ្ដើម និងទី បញ្ចប់ ហើយគ្មានដែនកំណត់នៅក្នុងពេលវេលានោះឡើយ។ តើអ្វីទៅជាសារៈសំខាន់នៃការនេះ មក កាន់យើង? ការពិតដែលថាព្រះអង្គគង់នៅអស់កល្ប ផ្ដល់ឱ្យយើងមានកម្លាំងជំរុញចិត្តដ៏អស្ចារ្យ នៅក្នុង ជីវិតយើងឥឡូវនេះ និង សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ធំសម្រាប់អនាគត។
កម្លាំងជំរុញចិត្តសម្រាប់ជីវិតយើង ឥឡូវនេះគឺ
អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងធ្វើឥឡូវនេះ សំខាន់ទៅកាន់ថ្ងៃមុខ និងអស់កល្ប។ ទង្វើរបស់យើងមាន សារៈសំខាន់ដ៏នៅអស់កល្ប។ យើងប្រហែលជាគិតថា ទង្វើរបស់យើងមិនសំខាន់ តែព្រះអង្គជ្រាប ចង ចាំ និងឱ្យរង្វាន់ចំពោះអ្វីដែលយើងធ្វើថ្វាយទ្រង់អស់កល្បជានិច្ច។ ដូច្នេះ យើងគួរតែព្យាយាម ប្រកាន់ យកទស្សនៈដែលមានភាពអស់កល្បអំពី ជីវិតនេះ ហើយអនុញ្ញាតឱ្យការនេះជះឥទ្ធិពលមកលើជម្រើស ទង្វើ និងការប្រើប្រាស់ពេលវេលារបស់យើងឥឡូវនេះ។
សូមប្រាប់គ្រូអំពី អ្វីដែលប្អូនចូលចិត្តធ្វើ ពេលប្អូនអាយុ ៧ ឆ្នាំ។
ទុកឱ្យសិស្សឆ្លើយ។
តើរបស់ទាំងអស់នោះ សំខាន់ចំពោះប្អូនដូចម្ដេចខ្លះ នៅពេលនេះ?
ទុកឱ្យសិស្សឆ្លើយ។
របស់ទាំងនោះ ភាគច្រើនមិនសូវសំខាន់មកកាន់យើងឥឡូវនេះទេ ត្រូវទេ? ដូចគ្នាដែរ មានរបស់ជា ច្រើនដែលមនុស្សយើងគិតថា សំខាន់ក្នុងពេលនេះដែលមិនសំខាន់សោះនៅក្នុងភាពអស់កល្បជានិច្ច។ ពេលមនុស្សយើងត្រូវបានរំខានដោយរបស់ដែលនៅបណ្ដោះអាសន្នផ្សេង ពួកគេនឹងព្រងើយកន្ដើយ ពី របស់ដែលនៅអស់កល្បជានិច្ច រួមទាំងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះដែរ។ ប៉ុន្តែ នៅក្នុងទស្សនៈ ដែលមានភាពអស់កល្បជានិច្ច ទំនាក់ទំនងជាព្រះជាម្ចាស់ គឺជាអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេបង្អស់! ទំនាក់ទំ នងជាមួយព្រះ របស់អ្នក សាកសមឱ្យអ្នកដាក់ទុនពេលវេលារបស់អ្នកទៅលើវា ព្រោះវានឹងនៅជារៀងរហូតតទៅ។
សេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់អនាគត
ពីព្រោះព្រះអង្គគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច ដែលយើងអាចមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះ។ ខរគម្ពីរ បន្ទាប់នេះ មានសេចក្ដីសន្យាដ៏អស្ចារ្យមួយ។
[យ៉ូហាន 3:16] ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម៉្លេះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ។
តើមនុស្សយើងអាចមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដូចម្ដេច?
ដោយជឿលើព្រះយេស៊ូវ។
ជីវិតអស់កល្បជានិច្ច គឹមានន័យច្រើនជាងគ្រាន់តែបានទៅស្ថានសួគ៌ ពេលយើងស្លាប់ទៅ។ ជីវិតអស់ កល្បជានិច្ច គឺជាទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះ ដែលស្ថិតនៅអស់កល្បជានិច្ច។ វាគឺជាការដែល យើងស្គាល់ព្រះ និងស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ ហើយវាចាប់ផ្ដើមនៅក្នុងជីវិតនាពេលឥឡូវនេះ។
[យ៉ូហាន 17:3] នេះជាជីវិតដ៏អស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែ១ នឹងព្រះយេស៊ូវវគ្រីស្ទ ដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង។
ពេលយើងជឿលើព្រះយេស៊ូវ ទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះបានចាប់ផ្ដើម។ ទំនាក់ទំនងនេះនឹង នៅបន្តពេញមួយជីវិតយើង ហើយបន្តទៅដល់ពេលអស់កល្បជានិច្ចដែរ។ នេះព្រោះតេព្រះអង្គគង់ នៅអស់កល្ប ហើយអស់អ្នកណាដែលស្គាល់ទ្រង់នឹងមានជីវិតជាមួយទ្រង់ជារៀងរហូត។
ពេលវេលាក្រុមតូច
ពិភាក្សាគ្នា នៅក្នុងក្រុមតូច
-
តើអ្នករៀនបានអ្វីខ្លះពីព្រះ តាមរយៈមេរៀនថ្ងៃនេះ?
-
តើជីវិតអស់កល្បជានិច្ចជាអ្វីដែលអ្នកចង់បាន? ហេតុអ្វី?
អធិស្ឋានបញ្ចប់
