2 God is Source and Sustainer

មេរៀនទី២ : ព្រះអង្គគឺជាប្រភពជីវិត និង ជាអង្គបុគ្គលទ្រទ្រង់ ជីវិតទាំងអស់

សង្ខេបឡើងវិញ: សួរថា “តើលោកអ្នកចងចាំ ចំនុចមួយណាពីមេរៀនមុន”។

នៅក្នុងមេរៀនទីមួយរបស់យើង យើងឃើញថា មានព្រះអង្គមុនអ្វីៗទាំងអស់ ហើយក្រោយមកទ្រង់បានបង្កើតអ្វីៗ ទាំងអស់។ នៅក្នុងមេរៀននេះ យើងនឹងរៀនអំពីព្រះ ដែលព្រះអង្គគឺជាប្រភពជីវិត និង ជាអង្គបុគ្គលទ្រទ្រង់ ជីវិតទាំងអស់។

(១) ទ្រង់មានជីវិតនៅក្នុងទ្រង់ខ្លួនឯង

ជាញឹកញយមានគេសួរសំនួរមួយថា “តើអ្នកណាបង្កើតព្រះ?”។ ចម្លើយគឺ គ្មាននរណាបានបង្កើតព្រះទេ។ គ្មាននរណាបង្កើតព្រះអង្គនោះទេ។ ព្រះវត្តមានមិនបានកើតឡើងដោយសារអ្វីមួយ ឬ នរណាម្នាក់នោះទេ។ គ្មានពេលណាមួយ ដែលព្រះអង្គគ្មានវត្តមាននោះទេ។ គ្មាននរណាធ្វើឲ្យព្រះអង្គមានជីវិតនោះទេ។ ទ្រង់ ផ្ទាល់គឺជាជីវិត។ វាគឺជានិស្ស័យ និង ភាពជាព្រះរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យទ្រង់អាចមានព្រះវត្តមានបាន។ ព្រះអង្គ គឺជាព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ ដែលគង់នៅអស់កល្បជានិច្ច។

ព្រះអង្គមានវត្តមានខុសពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់។ គ្រប់ទាំងការបង្កើតទាំងអស់គឺមកពីព្រះអង្គ ហើយមាន ការពឹងពាក់ទៅលើទ្រង់ ប៉ុន្តែទ្រង់វិញ ទ្រង់មាន “ជីវិតនៅក្នុងព្រះអង្គទ្រង់” (យ៉ូហាន ៥:២៦)។ ព្រះជន្មរបស់ ទ្រង់មិនមែនពឹងផ្អែក ឬ បានមកពីនរណាម្នាក់ ឬ អ្វីមួយក្រៅពីទ្រង់នោះទេ។

(២) ព្រះអង្គទ្រង់មានភាពគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងព្រះអង្គឯង ***មើលកំណត់ត្រារបស់គ្រូទី #2

ព្រះអង្គមិនត្រូវការអ្វីមួយ ដើម្បីឲ្យទ្រង់អាចទ្រទ្រង់ព្រះជន្មនោះទេ។ ព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់មុនគ្រប់យ៉ាង ទាំងអស់បានមានវត្តមានឡើង។ ដូច្នេះនេះមានន័យថា ព្រះជន្មទ្រង់មិនមានការពឹងពាក់ទៅលើអ្វីៗ ដែល ទ្រង់បានបង្កើតនោះទេ។ ទោះបីជាចក្រវាឡទាំងមូលរលាយសាបសូន្យ ទ្រង់នៅតែមានព្រះជន្មគង់នៅតទៅ មុខជារៀងរហូត។

សូមស្តាប់នូវអ្វីដែលសាវ័កប៉ុលបាននិយាយ

“ដ្បិតព្រះដែលបង្កើតលោកីយ៍ និងរបស់សព្វសារពើ ព្រះអង្គនោះ ទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់នៃស្ថានសួគ៌ និងផែនដី ទ្រង់មិនគង់នៅក្នុងវិហារដែលដៃមនុស្សបានធ្វើទេ ក៏មិនបាច់មានដៃមនុស្សបំរើទ្រង់ ដូចជាទ្រង់ត្រូវការអ្វីនោះ ផងដែរ ដ្បិតគឺទ្រង់ដែលផ្គត់ផ្គង់ដោយព្រះអង្គទ្រង់ ឲ្យគ្រប់ទាំងអស់មានជីវិត មានដង្ហើមគ្រប់ជំពូក” (កិច្ចការ ១៧:២៤-២៥)

តើការនេះបង្រៀនអ្វីអំពីព្រះមកកាន់យើង?

ព្រះអង្គមិនត្រូវការឲ្យដៃមនុស្សបម្រើទ្រង់នោះ ដោយសារតែទ្រង់មិនត្រូវការអ្វីសោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ មានតែ ទ្រង់ទេដែលប្រទានជីវិត ខ្យល់ដកដង្ហើម និង គ្រប់យ៉ាងដែលយើងមាន។

លោកប៉ុលកំពុងតែប្រកាសព្រះបន្ទូលនៅក្នុងទីក្រុង អាថែន ទៅកាន់មនុស្សដែលមានជំនឿទៅលើព្រះក្លែង ក្លាយ។ ពួកគេគិតថាព្រះរបស់ពួកគេ ត្រូវការ ការថ្វាយសំណែន ដើម្បីឲ្យព្រះទាំងរបស់គេអាចមាន ជីវិតរស់រានតទៅមុខ។ លោកប៉ុលបានបកស្រាយយ៉ាងច្បាស់ថា ព្រះដ៏ពិតទ្រង់មិនដូច្នោះនោះឡើយ! ព្រះអង្គមិនត្រូវការអ្វីសោះឡើយ ដើម្បីឲ្យទ្រទ្រង់ព្រះជន្មនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺទ្រង់ហើយដែលជាអង្គ បុគ្គល ដែលប្រទានជីវិត ហើយទ្រទ្រង់ជីវិតនៃអ្វីៗទាំងអស់។

(៣) គ្រប់ទាំងជីវិតទាំងអស់គឺសុទ្ធតែបានមកពី ព្រះជន្មរបស់ព្រះ

ព្រះអង្គមានគ្រប់ទាំងជីវិតទាំងអស់។ មានតែទ្រង់ទេដែលព្រះជន្មនៅក្នុង ព្រះអង្គឯង។ គ្មានជីវិតណា ដែលកើតឡើងដោយខ្លួនឯងទេ ហើយក្រៅពីទ្រង់ គ្មានជីវិតណាអាចកើតឡើងបានឡើយ ។ គ្រប់ទាំងជីវិតទាំងអស់គឺមកពីព្រះ ហើយជាកម្មសិទ្ធិរបស់ព្រះ។ ***មើលកំណត់ត្រាគ្រូទី #3

ព្រះអង្គគឺជាព្រះ ដែលប្រទានឲ្យមានជីវិតគ្រប់ទាំងអស់។ ការបង្កើតគឺជា ការដែលព្រះអង្គបានបង្ហាញពី ព្រះគុណ របស់ទ្រង់ ដោយទ្រង់បានប្រទានជីវិតដែលទ្រង់មាន ផ្តល់ទៅឲ្យជីវិតទាំងអស់ ព្រោះថាដង្ហើមជីវិត គឺមកពីទ្រង់។ ហើយយើងទាំងអស់គ្នា អាចដកដង្ហើមឥឡូវនេះបាន គឺដោយសារតែខ្យល់ដង្ហើម ដែលទ្រង់ បានប្រទានឲ្យ។

លោកុប្បត្តិ ២:៧

ព្រះយេហូវ៉ាដ៏ជាព្រះទ្រង់យកធូលីដីមកសូនធ្វើជាមនុស្ស ទ្រង់ផ្លុំខ្យល់ដង្ហើមជីវិតបញ្ចូលទៅក្នុងរន្ធច្រមុះ នោះក៏ត្រឡប់ជាមានព្រលឹងរស់ឡើង។

អេសាយ ៤២:៥

ឯព្រះដ៏ជាព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតអស់ទាំងជាន់ផ្ទៃមេឃ ហើយបានលាតផង គឺជាព្រះដែលបាន ក្រាលផែនដី និងរបស់សព្វសារពើដែលចេញពីនោះមក គឺព្រះអង្គដែលប្រទានឲ្យប្រជាជាតិទាំងប៉ុន្មាន នៅផែនដីមានដង្ហើម ព្រមទាំងឲ្យមនុស្សទាំងឡាយដែលដើរក្នុងលោកមានវិញ្ញាណផង ទ្រង់មានព្រះ បន្ទូលថា

សូមរកដៃគូម្នាក់ហើយ ពិភាក្សាជាមួយនឹងគ្នាថា តើមនុស្សអាចរស់បានយូរប៉ុណ្ណាប្រសិនបើគ្មាន :

អាហារ ? (ចម្លើយ: ៣០ថ្ងៃ)
ទឹក ? (ចម្លើយ: ៣ ថ្ងៃ)
ខ្យល់ដកដង្ហើម ? (ចម្លើយ: ៣ នាទី)

ឲ្យពួកគាត់មានពេលវេលាក្នុងការពិភាក្សា បន្ទាប់មកឲ្យចម្លើយត្រឹមត្រូវទៅកាន់ពួកគាត់។

មនុស្សមានការពឹងផ្អែកទៅលើការជាច្រើន។ យើងរស់មិនបានយូរប៉ុន្មានទេ បើសិនជាគ្មានខ្យល់ដកដង្ហើម។ យើងមានជីវិតនាពេលឥឡូវនេះ ដោយសារតែយើងមានដង្ហើមជីវិតនៅក្នុងយើង។ នៅពេលដែលព្រះអង្គដក ដង្ហើមជីវិតចេញពីយើង នោះយើងនឹងស្លាប់។

ទំនុកតម្កើង ១០៤:២៩

កាលទ្រង់លាក់ព្រះភក្ត្រ នោះវាបានថប់ព្រួយវិញ

កាលទ្រង់ដកយកដង្ហើមចេញ នោះវាក៏ស្លាប់

ហើយត្រឡប់ទៅជាធូលីដីវិញ

យ៉ូប ៣៤:១៤-១៥

បើទ្រង់ផ្ចង់ព្រះហឫទ័យចំពោះតែព្រះអង្គទ្រង់ ហើយប្រមូលវិញ្ញាណ និងខ្យល់ដង្ហើមទ្រង់ ត្រឡប់ទៅវិញ នោះគ្រប់ទាំងសាច់នឹងត្រូវវិនាសទៅទាំងអស់ ហើយមនុស្សនឹងត្រូវត្រឡប់ទៅជាធូលីដីវិញ។

ព្រះទ្រង់យកធូលីដីមកសូនធ្វើជាមនុស្ស ហើយបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ រូបកាយរបស់យើងនឹងក្លាយទៅជាធូលីដីវិញ។ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យយើង មានជីវិតរហូតមកដល់ពេលនេះ? គឺដោយសារខ្យល់ដង្ហើមរបស់ព្រះនៅ ក្នុងយើង។

ចូរឲ្យយើងកត់សំគាល់ថា គឺ “ព្រះវិញ្ញាណនៃទ្រង់” ហើយ “ខ្យល់ដង្ហើមទ្រង់”។ ជីវិតរបស់យើងគឺ បានមកពីព្រះ។ សូមអាន ហើយបំពេញខទាំងនេះ :

យ៉ូប ៣៣:៤

ព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះបានបង្កើតខ្ញុំ ហើយខ្យល់ដង្ហើមនៃព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តាបានប្រោសឲ្យខ្ញុំមានជីវិត

យ៉ូប ១២:១០

ដែលជីវិតនៃសត្វទាំងឡាយ សុទ្ធតែនៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់ ព្រមទាំងខ្យល់ដង្ហើមរបស់មនុស្សផង ដូច្នេះ។

កិច្ចការ ១៧:២៨

ដ្បិតគឺដោយសារទ្រង់ហើយ ដែលយើងរាល់គ្នាបានរស់កំរើក ហើយមាននៅផង ដូចជាពួកអ្នកលើក កំណាព្យខ្លះរបស់អ្នករាល់គ្នា បាននិយាយដែរថា «មនុស្សយើងជាពូជព្រះដែរ»

តើយើងរៀនបានអ្វីអំពីព្រះ តាមរយៈខគម្ពីរទាំងនេះ?⁣

ព្រះអង្គគឺជាព្រះ ដែលប្រទានឲ្យមានជីវិត ហើយជីវិតទាំងអស់នៅក្នុងព្រះហស្ថរបស់ទ្រង់។ នៅក្នុងទ្រង់យើង រស់រាន មានចលនា កំរើក ហើយមាននៅផង។

(៤) ព្រះអង្គគឺជាព្រះដែលទ្រទ្រង់ជីវិតទាំងអស់

ជីវិតទាំងអស់ដែលមានវត្តមាន គឺសុទ្ធតែមានការពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅព្រះ មិនមែនគ្រាន់តែពេលទាំងអស់ បានចាប់កំណើតឡើងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពីមួយទៅមួយពេល ដើម្បីឲ្យអាចបន្តក្នុងការមានវត្តមាន។ ព្រះអង្គ បានបង្កើត និង ទ្រទ្រង់អ្វីៗទាំងអស់នៅស្ថានសួគ៍ និង ផែនដី។

នេហេមា ៩:៦

គឺទ្រង់តែ១ដែលជាព្រះឯកអង្គ ទ្រង់បានបង្កើតផ្ទៃមេឃ និងអស់ទាំងជាន់នៃផ្ទៃមេឃ ព្រមទាំងពួកពលបរិវារ នៅលើនោះ និងផែនដី ហើយសមុទ្រ និងរបស់សព្វសារពើដែលនៅស្ថានទាំងនោះផង ទ្រង់ក៏ទប់ទល់ ជីវិតនៃរបស់ទាំងនោះ ហើយពួកពលនៅលើមេឃ ក៏ថ្វាយបង្គំដល់ទ្រង់។

ព្រះអង្គទ្រទ្រង់ជីវិតទាំងអស់គ្រប់ពេលវេលា។ ទ្រង់បន្តឲ្យភពផ្សេងៗ បន្តមានវត្តមាន ផែនដីបន្តវិល ព្រះអាទិត្យបន្តជៈពន្លឺ ហើយបន្តមានភ្លៀងធ្លាក់។ គ្មានអ្វីអាចមានវត្តមានបានឡើយ ប្រសិនបើគ្មានព្រះ។

ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ ទំនុកតំកើង: ១០៤

អានទំនុកតម្កើង ១០៤

មានចំនុចណាខ្លះ ដែលលោកអ្នកអាចចាំពីទំនុកតម្កើង ដែលនិយាយអំពីការដែលព្រះអង្គប្រទានជីវិត ឬ ទ្រទ្រងុ់ពិភពលោកនេះ? សូមចំណាយពេល ពីរបីនាទី ក្នុងការសរសេរចំនុចទាំងច្រើនតាមលោកអ្នកអាច ចងចាំបាន ជាមួយនឹងដៃគូម្នាក់។

ចម្លើយ : ផ្ទៃមេឃ ទឹក ពពក ខ្យល់ ភ្លើង ដី ភ្នំ ជ្រលងភ្នំ ក្បាលទឹក ទីទូល សត្វទាំងអស់នៅទីវាល លាព្រៃ បក្សី ស្មៅ សត្វស្រុក រុក្ខជាតិ មនុស្ស អាហារ ស្រា ព្រេង នំបុ័ង ចិត្តរបស់យើង ដើមឈើ សត្វក្រសា ពពែព្រៃ ថ្ម ទន្សាយថ្ម ព្រះច័ន្ទ រដូវកាល ព្រះអាទិត្យ ពេលយប់ សត្វព្រៃ តោស្ទាវ ការងាររបស់យើង សមុទ្រ សត្វសមុទ្រ កប៉ាល់

ព្រះអង្គគឺជាព្រះដែលទ្រទ្រង់ជីវិតទាំងអស់ គឺចាប់តាំងពីអ្វីដែលធំបំផុត ទៅកាន់អ្វីដែលតូចបំផុត

ការពិភាក្សា :

តើការដែលព្រះអង្គទ្រង់គឺជាព្រះ ដែលទ្រទ្រង់កាឡាស៊ី ភពនានា ហើយទ្រង់ក៏ទ្រទ្រង់ជីវិតត្រីតូច និង បក្សាបក្សី បានប្រាប់ឲ្យយើងស្គាល់អ្វីអំពីព្រះ?⁣
តើអ្វីគឺជាការឆ្លើយតបត្រឹមត្រូវចំពោះ ការដែលយើងដឹងពីសេចក្តីពិតនេះថា ជីវិតគឺមានការពឹងពាក់ ទាំងស្រុងទៅកាន់ព្រះ?

ពេលក្រោយ ដែលលោកអ្នកនៅខាងក្រៅផ្ទះ សូមចំណាយពេលសំលឹងមើលទៅកាន់ពិភពលោកនៅជុំវិញលោកអ្នក។ គ្រប់យ៉ាងទាំងអស់សុទ្ធតែស្ថិតស្ថេរ និង ទ្រទ្រង់ដោយព្រះ។⁣ ហើយប្រសិនបើព្រះអង្គឈប់ធ្វើ ការទាំងអស់នេះសូមបីតែមួយភ្លេត គ្រប់ទាំងអស់នឹងលែងមានវត្តមាន។ ព្រះអង្គគឺជាព្រះ ដែលទ្រទ្រង់គ្រប់ ទាំងការបង្កើតទាំងអស់។ ទ្រង់គឺជាព្រះដ៏ធំធេងមហិមាដែលទ្រង់បានបង្កើត រាប់ពាន់លាន កាឡាក់ស៊ី ហើយ ទ្រទ្រង់អ្វីៗទាំងអស់នេះ ដោយគ្មានការខិតខំប្រឹងប្រែង នេះគឺជា អ្វីដែលធំធេងខ្ពង់ខ្ពស់ជាងការយល់ដឹងរបស់យើង។ ព្រះដែលបានធ្វើការទាំងនេះ គឺជាព្រះដែល សក្តិសម ទទួលកិត្តិនាម និង ការថ្វាយបង្គំ។ ប្រសិនបើយើងមានការស្ញប់ស្ញែងទៅកាន់អ្វីៗ ដែលទ្រង់បានបង្កើត តើយើងគួរមានភាពស្ញប់ស្ញែងខ្លាំងប៉ុណ្ណាថែមទៀតទៅកាន់ទ្រង់?

ទំនុកតម្កើង ៩៥:៣-៧

ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះយ៉ាងធំ

ហើយជាមហាក្សត្រយ៉ាងខ្ពស់លើអស់ទាំងព្រះ

អស់ទាំងទីជំរៅនៃផែនដីនៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់

ហើយកំពូលភ្នំទាំងប៉ុន្មាន សុទ្ធតែជារបស់ផងទ្រង់ដែរ

សមុទ្រជារបស់ផងទ្រង់ គឺទ្រង់ដែលបានបង្កើតមក

ហើយគឺព្រះហស្តទ្រង់ដែលបានសូនធ្វើដីគោក

មកចុះ ចូរយើងឱនកាយថ្វាយបង្គំទាំងអស់គ្នា

ចូរយើងលុតជង្គង់នៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា

ជាព្រះដ៏បង្កើតយើងខ្ញុំ

ដ្បិតទ្រង់ជាព្រះនៃយើងខ្ញុំហើយ

យើងខ្ញុំក៏ជាហ្វូងចៀមនៅទីគង្វាលរបស់ទ្រង់

គឺជារាស្ត្រដែលនៅក្នុងព្រះហស្តទ្រង់

នៅថ្ងៃនេះ បើឯងរាល់គ្នាឮសំឡេងទ្រង

(៥) ព្រះអង្គគឺជាម្ចាស់លើទាំងអស់

ក្នុងនាមទ្រង់គឺជាព្រះអាទិករ ទ្រង់គឺជាម្ចាស់នៅលើគ្រប់របស់ទាំងអស់ ដែលទ្រង់បានបង្កើតឡើង

ចោទិយកថា ១០:១៤

មើល ផ្ទៃមេឃ ហើយអស់ទាំងជាន់ផ្ទៃមេឃខាងលើ និងផែនដី ព្រមទាំងរបស់សព្វសារពើ ដែលនៅស្ថានទាំង នោះ សុទ្ធតែជារបស់ផងព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯង

១ របាក្សត្រ ២៩:១១

នឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ភាពដ៏ធំ និងព្រះចេស្តា សិរីល្អ ជ័យជំនះ និងតេជានុភាព នោះសុទ្ធតែជារបស់ផងទ្រង់ ដ្បិតគ្រប់ទាំងអស់ដែលនៅលើមេឃ និងនៅផែនដី ជារបស់ផងទ្រង់ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ រាជ្យនេះក៏ជារបស់ ផងទ្រង់ដែរ ហើយទ្រង់បានដំកើងឡើង ជាប្រធានលើទាំងអស់

តើអ្វីខ្លះជារបស់ផងព្រះ?

គ្រប់ទាំងអស់នៅលើមេឃ និង គ្រប់ទាំងអស់ដែលនៅផែនដី។

ទំនុកតម្កើង ២៤:១

ផែនដី និងសារពើនៅផែនដី ជារបស់ផងព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងលោកីយ៍ និងបណ្តាអ្នកដែលនៅលោកីយ៍ផង

តើលោកអ្នកនៅលើផែនដីនេះដែរ ឬទេ? តើលោកអ្នករស់នៅក្នុងពិភពលោកនេះទេ? អញ្ចឹងតើលោកអ្នក គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកណា?

សេចក្តីពិត ដែលនិយាយថាព្រះអង្គ គឺជាព្រះអាទិកររបស់យើង បង្ហាញថាយើងគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។ មូល ហេតុដែលយើងម្នាក់ៗមានជីវិតរស់នៅ គឺដោយសារតែព្រះបានបង្កើតយើងមក ហើយទ្រទ្រង់យើងឲ្យបន្ត មានជីវិត។ យើងទាំងអស់មានវត្តមានជីវិតរបស់យើង គឺដោយសារទ្រង់។ ដើម្បីឲ្យយើងអាចមានការយល់ ដឹងត្រឹមត្រូវ ពីព្រះអង្គ ហើយនិងតួនាទីរបស់យើងនៅក្នុងការបង្កើតរបស់ទ្រង់ យើងត្រូវតែដឹងពីសេចក្តីពិត មួយថា យើងមិនមែនជាម្ចាស់លើជីវិតរបស់ខ្លួនឯងនោះទេ។ យើងគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អង្គបុគ្គល ដែលបាន បង្កើតយើងមក។ នេះមានន័យថា យើងមានទំនួលខុសត្រូវ រស់នៅស្របតាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ ហើយ ដើម្បីថ្វាយសិរីល្អទៅកាន់ទ្រង់។ ***មើលកំណត់ត្រាគ្រូ #4

នៅក្នុង រ៉ូម ១១:៣៦ លោកប៉ុលបានសរសេរ

ដ្បិតរបស់សព្វសារពើបានកើតមកពីទ្រង់ ដោយសារទ្រង់ ហើយសំរាប់ទ្រង់ សូមឲ្យទ្រង់បានសិរីល្អនៅអស់កល្បជានិច្ច អាម៉ែន។

ព្រះអង្គគឺជាព្រះអាទិករ (“កើតមកពីទ្រង់”) អង្គបុគ្គលទ្រទ្រង់ (“ដោយសារទ្រង់”) ហើយជាគោលបំណង (“សំរាប់ទ្រង់”) របស់ការបង្កើតទាំងអស់។ យើងគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់ ដោយសារតែទ្រង់គឺជា ព្រះអាទិកររបស់យើង។ យើងពឹងផ្អែកលើទ្រង់ ដោយ សារតែទ្រង់គឺជា ព្រះដែលទ្រទ្រង់ជីវិតរបស់យើង។ យើងរស់នៅដើម្បីស្គាល់ទ្រង់ ហើយរស់នៅសម្រាប់ទ្រង់ និង សម្រាប់ជាការថ្វាយសិរីល្អទៅកាន់ទ្រង់ ដ្បិតទ្រង់ហើយគឺជាគោលបំណងនៃជីវិតរបស់យើង។

វិវរណៈ ៤:១១

“ឱព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាអើយ ទ្រង់គួរនឹងទទួលសិរីល្អ កិត្តិនាម និងព្រះចេស្តា ដ្បិតទ្រង់បាន បង្កើតរបស់សព្វសារពើមក ហើយគឺដោយបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ហើយ ដែលរបស់ទាំងនោះ បានកើតមក ហើយមាននៅផង។

ពិភាក្សា

តើលោកអ្នករៀនបានអ្វីខ្លះអំពីព្រះ តាមរយៈមេរៀននេះ?

តើសេចក្តីពិតនេះ ធ្វើឲ្យមានលទ្ធផលទាក់ទងយ៉ាងណាមកកាន់ជីវិតលោកអ្នក?

ចំនុចចំបង

ចំនុចបំបង ដែលព្រះគម្ពីរបង្រៀនអំពីព្រះ ដែលទ្រង់គឺជាប្រភពជីវិត និង អង្គបុគ្គលទ្រទ្រង់ជីវិតគឺ :

(១) ព្រះអង្គទ្រង់មានព្រះជន្មនៅក្នុងអង្គទ្រង់ផ្ទាល់។ ទ្រង់មានវត្តមានជារៀងរហូត។

(២) ព្រះអង្គគឺជាព្រះ ដែលមានគ្រប់គ្រាន់នៅក្នុងអង្គទ្រង់ផ្ទាល់ ហើយគ្មានការត្រូវការណានោះទេ។

(៣) ព្រះអង្គ គឺជាប្រភពនៃជីវិតទាំងអស់។

(៤) ព្រះអង្គ គឺជាអង្គបុគ្គលទ្រទ្រង់ជីវិតទាំងអស់។

(៥) គ្រប់យ៉ាងដែលនៅលើមេឃ និង ផែនដីគឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់ទ្រង់។

ព្រះពរ

ឥឡូវនេះ សូមព្រះនៃសេចក្តីសង្ឃឹមប្រទានឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានគ្រប់អស់ទាំងសេចក្តីអំណរ និងសេចក្តី សុខសាន្តដ៏ពោរពេញ ដោយសារសេចក្តីជំនឿ ប្រយោជន៍ឲ្យបានសេចក្តីសង្ឃឹមជាបរិបូរ ដោយ ព្រះចេស្តា នៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ (រ៉ូម ១៥:១៣)

បញ្ចប់ដោយការអធិស្ឋាន

កំណត់ត្រាគ្រូ ២

សួរ : ដើម្បីយើងអាចទ្រទ្រង់ជីវិតយើងបាន តើយើងត្រូវការអ្វីខ្លះ?

ចម្លើយដែលពួកគាត់អាចឆ្លើយ: អាហារ ទឹក ដកដង្ហើម អុកស៊ីសែន ព្រះ….

ហើយសួរ : តើលោកអ្នកគិតថាព្រះអង្គការ អ្វីៗទាំងអស់នេះដែរ ឬទេ? ទេ

តើព្រះអង្គត្រូវការអ្វីដែលឬទេ? ទេ

កំណត់ត្រា ៣

ស្រមៃថា មានទីក្រុងមួយ មានក្រុមហ៊ុនអគ្គិសនីមួយ ដែលផ្តល់ភ្លើងអគ្គិសនីទៅកាន់ទីក្រុងនោះ។ ទូទាំងទី ក្រុងមានដំណើរការ កង្ហា ទូទឹកកក កំុព្យូទ័រ អំពូលភ្លើង -ល-។ អ្វីៗទាំងអស់នេះ មើលទៅហាក់ដូចជាមិន មានការពឹងផ្អែកទៅអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែជាការពិតអ្វីៗទាំងអស់នេះមានចំនុចមួយដូចគ្នា។ របស់ទាំងអស់នេះមាន ប្រភពថាមពលមកពីកន្លែងតែមួយ។ របស់ទាំងអស់នេះ មិនមែនភ្លើងថាមពលបានដោយខ្លួនឯងទេ។ ការ នេះនឹងអាចឃើញច្បាស់ នៅពេលដែលមានការដាច់ភ្លើងនៅក្រុមហ៊ុនអគ្គិសនី។ ភ្លាមៗនោះ អ្វីៗទាំងអស់ នៅក្នុងទីក្រុងបានឈប់ដំណើរការ។ ប្រភពថាមពលពិតប្រាកដគឺ ក្រុមហ៊ុនអគ្គិសនី - អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងផ្សេង ទៀតគឺគ្រាន់តែទទួលថាមពល មកពីកន្លែងនេះតែប៉ុណ្ណោះ។

វាគឺជាការស្រដៀងគ្នាដែរ មានតែទ្រង់ទេ ដែលមានជីវិត។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងផ្សេងទៀត គ្រាន់តែទទួលជីវិត ពីទ្រង់តែប៉ុណ្ណោះ។ គ្មានសត្តនិករណា អាចមានជីវិតដោយខ្លួនឯងបានឡើង។ គ្រប់ទាំងជីវិតទាំងអស់គឺបាន មកពីព្រះ។ នៅក្នុងចក្រវាឡនេះ មានអំណាចជីវិតតែមួយទេ ហើយអំណាចជីវិតនោះគឺជាអង្គបុគ្គល ទ្រង់ គឺជាព្រះ។

កំណត់ត្រាគ្រូ ៤

ស្រមៃថាប្រសិនបើនរណាម្នាក់បានឲ្យកាដូ អាយហ្វូនថ្មី ដែលមានគុណល្អបំផុត។ តើលោកអ្នកនឹងយក ទូរស័ព្ទនោះដើម្បីនិយាយដើមរបស់បុគ្គលនោះ ឬទេ ? តើលោកអ្នកនឹងប្រើទូរស័ព្ទនោះ ដើម្បីបង្ខូចកិត្តិយស របស់ពួកគេដែរ ឬទេ? ហេតុអ្វីអត់?

សូមឲ្យពួកគាត់ឆ្លើយ

មានអ្វីម្យ៉ាងដែលមានតំលៃខ្ពង់ខ្ពស់ជាង ទូរស័ព្ទអាយហ្វូន ដែលបានប្រទានមកកាន់យើង ប៉ុន្តែយើងនឹងមិន មានអំណោយនេះជារៀងរហូតនោះទេ។ ក្នុងកំឡុងពេលដែលយើងមានជីវិត យើងគូរតែប្រើជីវិតនេះ សម្រាប់ជាការថ្វាយកិត្តិយស ទៅកាន់ព្រះអង្គ ដែលទ្រង់បានប្រទានជីវិតមកកាន់យើង។