ខ្ញុំបាននិយាយសេចក្ដីទាំងនេះ ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីកុំឲ្យអ្នករាល់គ្នារវាតចិត្តឡើយ
១៦:១ ព្រះយេស៊ូវប្រាប់ដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គថាព្រះអង្គនឹងត្រូវសុគត រស់ពីសុគតឡើងវិញ ហើយនឹង យាងត្រឡប់ទៅឯស្ថានសួគ៌វិញ។ បន្ទាប់មកព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងយាងមក ពួកគេនឹងធ្វើជាសក្ខីភាពអំពី ព្រះអង្គ ហើយលោកីយទាំងមូលនឹងស្អប់ពួកគេ។ ហេតុដែលព្រះយេស៊ូវប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលនឹងកើត មានឡើងជាមុនដើម្បីកុំឲ្យពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលនិង “រវាតចិត្ត”។ នៅពេលដែលមានបញ្ហាចូលមកដល់ ពួកសិស្សនឹងបាននឹកចាំថា នេះជាអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថានឹងកើតមានឡើង ហើយផ្ទុយពីការ ដែលចុះខ្សោយនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេ វានឹងត្រឡប់ទៅជាការចម្រើនកម្លាំងដល់សេចក្តីជំនឿ របស់ពួកគេ ហើយបញ្ជាក់ប្រាប់ពួកគេថា គ្រប់យ៉ាងនឹងកើតមានឡើងដូចជាអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវ មានបន្ទូលថានឹងកើតឡើងមែន។
គេនឹងកាត់អ្នករាល់គ្នាចេញពីពួកជំនុំរបស់គេ ក៏នឹងមានពេលវេលាមក នោះអស់អ្នកណា ដែលសំឡាប់អ្នករាល់គ្នា នឹងគិតស្មានថា ខ្លួនបំរើដល់ព្រះដែរ គេនឹងប្រព្រឹត្តការទាំងនោះ ដល់អ្នករាល់គ្នា ដោយព្រោះគេមិនស្គាល់ព្រះវរបិតាឬខ្ញុំទេ
១៦:២-៣ ព្រះយេស៊ូវប្រាប់ដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គអំពីការបៀតបៀនដែលពួកគេនឹងជួបប្រទះ។ សេចក្តីជំនឿគ្រីស្ទាននឹងត្រូវបានគេស្អប់ហើយពួកសាសន៍យូដាដែលសម្លាប់គ្រីស្ទានបានគិតថាពួកគេកំពុងធ្វើកិច្ចការដែលគាប់ដល់ព្រះ (កិច្ចការ ៩:១-២; ២៦:៩-១១)។ ការបៀតបៀននេះកើតឡើង ដោយព្រោះតែពួកគេមិនបានស្គាល់ព្រះវរបិតានិងព្រះរាជបុត្រាឡើយ។
តែខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីទាំងនេះ ប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា ដើម្បីកាលណាពេលវេលានោះមកដល់ នោះឲ្យអ្នករាល់គ្នាបាននឹកឃើញថា ខ្ញុំប្រាប់ហើយ ខ្ញុំមិនបានប្រាប់កាលពីដើមទេ ពីព្រោះខ្ញុំកំពុងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នានៅឡើយ
១៦:៤ ព្រះយេស៊ូវតែងតែការពារសិស្សរបស់ព្រះអង្គពេលដែលព្រះអង្គនៅជាមួយនឹងពួកគេនៅឡើយ។ ប៉ុន្តែបន្តិចទៀតព្រះអង្គនឹងយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញ ដូច្នេះហើយពេលនេះព្រះអង្គរៀបចំពួកគេ ឲ្យបានត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការបៀតបៀនដែលពួកគេនឹងត្រូវជួបប្រទះ។
តែឥឡូវនេះ ខ្ញុំទៅឯព្រះអង្គដែលចាត់ឲ្យខ្ញុំមក ហើយក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នា គ្មានអ្នកណាសួរខ្ញុំថា លោកអញ្ជើញទៅឯណា នោះទេ ប៉ុន្តែ អ្នករាល់គ្នាមានចិត្តពេញដោយសេចក្ដីព្រួយ ដោយព្រោះខ្ញុំបានប្រាប់សេចក្ដីទាំងនេះ
១៦:៥-៦ លោកពេត្រុសបានសួរសំនួរនេះនៅក្នុង ១៣:៣៦ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគាត់ព្រួយបារម្ភនោះគឺ អំពីអ្វីដែលនឹងកើតមានឡើងចំពោះពួកគេវិញ មិនមែនថាតើព្រះយេស៊ូវនឹងទៅកន្លែងណានោះឡើយ។ ពួកគេមានសេចក្តីព្រួយដោយព្រោះតែព្រះអង្គត្រូវយាងទៅ ហើយពួកគេមិនបានសួរពីហេតុ ដែលព្រះអង្គត្រូវយាងទៅនោះឡើយ។
ខ្ញុំប្រាប់តាមត្រង់ថា ដែលខ្ញុំទៅ នោះមានប្រយោជន៍ដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ ដ្បិតបើខ្ញុំមិនទៅទេ នោះព្រះដ៏ជាជំនួយក៏មិនមកឯអ្នករាល់គ្នាដែរ តែបើខ្ញុំទៅ នោះខ្ញុំនឹងចាត់ទ្រង់ឲ្យមក
១៦:៧ ព្រះយេស៊ូវបានកំសាន្តចិត្ដសិស្សរបស់ព្រះអង្គដោយសេចក្តីសន្យាពីការដែលព្រះអង្គត្រូវយាងទៅ នោះគឺជាប្រយោជន៍ដល់ពួកគេវិញ។ ការដែលព្រះអង្គត្រូវយាងទៅនោះមានសារៈសំខាន់ដើម្បីឲ្យពួកគេ បានទទួលបានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ (“ព្រះដ៏ជាជំនួយ”)។
ហេតុអ្វីបានជាព្រះយេស៊ូវត្រូវតែយាងទៅមុនពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយាងមកដល់? លោកយ៉ូហាន ពន្យល់នៅក្នុង ៧:៣៩ ថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនទាន់បានប្រទានមកនៅឡើយទេ “ដោយព្រោះព្រះយេស៊ូវមិនទាន់បានដំកើងឡើងនៅឡើយ”។ ព្រះយេស៊ូវត្រូវបានដំកើងឡើងដោយ ការសុគត ការរស់ពីសុគតឡើងវិញ ហើយនឹងការយាងទៅសោយរាជ្យនៅឯស្ថានសួគ៌របស់ព្រះអង្គ។ មុនពេលដែលការនោះកើតឡើង ព្រះយេស៊ូវមិនទាន់អាចចាត់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានឡើយ ដោយព្រោះតែ កិច្ចការរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាដើម្បីបើកសំដែងដល់យើង ហើយដាក់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង គ្រប់យ៉ាងដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចដោយការដំកើងឡើងរបស់ព្រះអង្គ។
សេចក្តីសង្រ្គោះរបស់យើងគឺជាផែនការណ៏របស់ព្រះវរបិតា ត្រូវបានសម្រេចដោយព្រះរាជបុត្រា ហើយដាក់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងទាំងអស់គ្នាដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ បន្ទាប់ពី ព្រះយេស៊ូវបានសម្រេច នូវសេចក្តីសង្រ្គោះសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នាដោយការសុគតនិងរស់ពីសុគតឡើងវិញ ហើយនោះ ព្រះអង្គបានយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌ ហើយបានចាត់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យបានយកអ្វីគ្រប់យ៉ាង ដែលព្រះអង្គបានសម្រេចសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ហើយធ្វើឲ្យការទាំងនោះ ការពិត និងមានអំណាចនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងទាំងអស់គ្នា។
នៅពេលដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធយាងមកសណ្ឋិតលើពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គនឹងចម្រើនកម្លាំង ដល់ពួកគេ ផ្តល់សេចក្តីក្លាហានដល់គេ បង្រៀនគេ ហើយជួយពួកគេឲ្យបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ កាន់តែប្រសើរឡើង។ មុនពេលដែលព្រះយេស៊ូវយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌ សិស្សរបស់ព្រះអង្គ គេមានការយ៉ឺតយ៉ាវ នៅក្នុងការយល់ដឹង ភ័យខ្លាច ហើយមានមហិច្ឆតាអាត្មានិយម។ ក្រោយពេលដែល គេបានទទួល ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ពួកគេបានមាន ប្រាជ្ញា ក្លាហាន មានចិត្តសប្បុរស ហើយសរសើរដំកើងដល់ព្រះ។ តើអ្វីដែលបណ្តាលឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរនេះ នៅក្នុងពួកគេ? ព្រះវត្តមាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។
សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះវត្តមាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបណ្តាលឲ្យគ្រីស្ទានម្នាក់ៗ មានទំនាក់ទំនងដ៏ផ្ទាល់ខ្លួន ជាមួយនឹងព្រះ។ ដោយព្រោះតែព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាព្រះនោះ ការយាងមករបស់ព្រះអង្គមានន័យថា គ្រីស្ទានមានព្រះគង់នៅក្នុងខ្លួនរបស់គេ! ប្រសិនបើយើងមិនមាន ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងយើងទេនោះ យើងមិនអាចនឹងបំរើព្រះយេស៊ូវបានឡើយ។ យើងរស់នៅក្នុងជីវិតជាគ្រីស្ទានដោយការ ដែលដើរនៅក្នុង ព្រះវិញ្ញាណ (កាឡាទី ៥:១៦) ថ្វាយបង្គំដោយក្នុងព្រះវិញ្ញាណ (ភីលីព ៣:៣) ហើយ ធ្វើទីបន្ទាល់ដោយនូវក្នុងព្រះវិញ្ញាណ (កិច្ចការ ១:៨)។
កាលណាទ្រង់បានយាងមកហើយ នោះទ្រង់នឹងសំដែង ឲ្យមនុស្សលោកដឹងច្បាស់ ពីអំពើបាប ពីសេចក្ដីសុចរិត ហើយពីសេចក្ដីជំនុំជំរះ
១៦:៨ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនរួចមកហើយថា ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបានធ្វើជាព្រះដ៏ជាជំនួយ សម្រាប់អស់ពួកអ្នកជឿ (១៤:១៦-១៧, ១៤:២៦; ១៥:២៦-២៧)។ ពេលនេះ ព្រះអង្គបង្រៀនអំពីកិច្ចការនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុង “មនុស្សលោក” (នោះគឺជា មនុស្សដែលមិនទាន់បានទទួលជឿ)។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបើកសម្ដែងដល់មនុស្សលោកនូវសេចក្ដីពិតអំពី អំពើបាប សេចក្តីសុចរិត ហើយនឹងសេចក្តជំនុំជំរះ។ ព្រះអង្គនឹងបង្ហាញមនុស្សលោកឲ្យបានឃើញពីកំហុសរបស់ពួកគេ ដើម្បីដឹកនាំគេឲ្យបានធ្វើការផ្លាស់ប្រែចិត្ត។
គឺពីអំពើបាបដោយព្រោះគេមិនជឿដល់ខ្ញុំ 10ពីសេចក្ដីសុចរិត ដោយព្រោះខ្ញុំទៅឯព្រះវរបិតាខ្ញុំ ហើយអ្នករាល់គ្នាមិនឃើញខ្ញុំទៀតទេ នឹងពីសេចក្ដីជំនុំជំរះ ដោយព្រោះចៅហ្វាយរបស់លោកីយនេះត្រូវទោសហើយ។
១៦:៩ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយមនុស្សឱ្យឃើញអំពើបាបរបស់ពួកគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេបានដឹងពី សេចក្តីត្រូវការរបស់ពួកគេចំពោះការប្រែចិត្ត និងការអត់ទោសបាប ហើយមកឯព្រះយេស៊ូវ។ ឧទាហរណ៍មួយអំពី កិច្ចការនេះគឺត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុង កិច្ចការ ២:៣៦-២៧ នៅពេលដែលហ្វូងមនុស្សបានស្តាប់ឮសេចក្តីបង្រៀនដែលពេត្រុសបានប្រកាស ហើយ “មានសេចក្តីចាក់ចុចក្នុងចិត្ត” ហើយបានប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ ហើយទទួលបានសេចក្តីសង្រ្គោះ។
១៦:១០ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបើកសម្តែងសេចក្តីពិតដល់ពិភពលោកអំពីសេចក្តីសុចរិត ដោយការបង្ហាញ មនុស្សថា សេចក្តីសុចរិតរបស់គេនោះមិនមានប្រយោជន៍នោះឡើយ (អេសាយ ៦៤:៦; ម៉ាថាយ ៥:២០; រ៉ូម ១០:៣; ភីលីព ៣:៦-៩; ទីតុស ៣:៥) ប៉ុន្តែថាព្រះយេស៊ូវមានសេចក្តីសុចរិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះ។ សេចក្តីសុចរិតរបស់ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញនៅពេលដែលព្រះអង្គយាងត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញ។
ពេលនេះ កិច្ចការរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជាការបង្ហាញមនុស្សថាសេចក្តីសុចរិតនៅចំពោះព្រះជាម្ចាស់ នោះមិនអាស្រ័យលើការខំប្រឹងឬការសន្សំកុសលរបស់គេនោះឡើយ ប៉ុន្តែអាស្រ័យលើកិច្ចការនៃ ការលោះបាបរបស់ព្រះគ្រីស្ទសម្រាប់ពួកគេវិញ។ ព្រះអង្គតែងតែធ្វើកិច្ចការទាំងនោះនៅក្នុងទំនាក់ទំនង ជាមួយនឹងសេចក្តីពិតនៃដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដោយព្រោះតែបំណងព្រះហឫទ័យព្រះវិញ្ញាណនោះ គឺដើម្បីនាំឲ្យមានការសរសើរដំកើងដល់ព្រះអង្គ (១៦:១៤)។
១៦:១១ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបើកសម្តែងសេចក្តីពិតដល់ពិភពលោកអំពីសេចក្តីជំនុំជំរះ។ សេចក្ដីជំនុំជំរះ របស់ព្រះយេស៊ូវក៏សុចរិត ពីព្រោះព្រះអង្គមិនរកតាមតែចិត្តព្រះអង្គទេ គឺតាមព្រះហឫទ័យនៃព្រះវិញ ដែលទ្រង់ចាត់ឲ្យខ្ញុំមក (៥:៣០)។ សេចក្ដីជំនុំជំរះរបស់ព្រះយេស៊ូវជាពិតវិញ ពីព្រោះព្រះអង្គមិននៅតែ ឯងទេ គឺមានព្រះវរបិតា ដែលចាត់ឲ្យព្រះអង្គមក ទ្រង់គង់ជាមួយផង (៨:១៦)។ ប៉ុន្តែ ការជំនុំជំរះរបស់មនុស្សលោកនោះមិនត្រឹមត្រូវឡើយ (៧:២៤)។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបង្ហាញដល់មនុស្សនូវសេចក្តីជំនុំជំរះរបស់គេ ដែលមិនត្រឹមត្រូវ ជាពិសេសចំពោះភាពខ្វាក់ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណរបស់គេ ដែលត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ដោយការបដិសេធរបស់គេចំពោះព្រះយេស៊ូវ។
ការជំនុំជំរះរបស់មនុស្សលោកដែលមិនត្រឹមត្រូវគឺដោយព្រោះ សាតាំងដែលជាមេកុហកតាំងពីដើមមក បានបោកបញ្ឆោតហើយធ្វើឲ្យមនុស្សលោកខ្វាក់។ យ៉ាងណាម៉ិញ វាត្រូវបានដាក់ទោស ហើយក៏នឹងកើតឡើងចំពោះអស់អ្នកដែលដើរតាម ការបះបោររបស់វាទាស់នឹងព្រះជាម្ចាស់យ៉ាងដូច្នោះដែរ (កិច្ចការ ១៧:៣០-៣១; យ៉ូហាន ៣:៣៦)។
ខ្ញុំនៅមានសេចក្ដីជាច្រើនទៀត នឹងប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា តែឥឡូវនេះ អ្នករាល់គ្នាពុំអាចនឹងទទួលបានទេ កាលណាព្រះអង្គនោះ គឺជាព្រះវិញ្ញាណនៃសេចក្ដីពិតបានមកដល់ នោះទ្រង់នឹងនាំអ្នករាល់គ្នាចូលក្នុងគ្រប់ទាំងសេចក្ដីពិត ដ្បិតទ្រង់នឹងមានបន្ទូល មិនមែនដោយអាងព្រះអង្គទ្រង់ទេ គឺនឹងមានបន្ទូល ចំពោះតែសេចក្ដីណាដែលទ្រង់ឮ ហើយនឹងសំដែង ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងការដែលត្រូវមក
១៦:១២ ព្រះយេស៊ូវមានសេចក្តីបង្រៀនជាច្រើនទៀតនៅក្នុងការបង្រៀនដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គ ប៉ុន្តែព្រះអង្គជ្រាបថាពួកគេមិនទាន់អាចទទួលបាននៅឡើយទេ។
១៦:១៣ ដូច្នេះហើយ កិច្ចការនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នឹងដឹកនាំពួកគេឲ្យបានចូលទៅក្នុងការយល់ដឹង យ៉ាងពេញលេញដែលព្រះយេស៊ូវសព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេបានដឹង។ ដូចដែលព្រះយេស៊ូវមិនដែលមានបន្ទូល ដោយអាងព្រះអង្គទ្រង់ទេ ប៉ុន្តែមានបន្ទូលត្រូវនឹងអ្វីដែលព្រះវរបិតាបានប្រទានមកឲ្យព្រះអង្គក្នុងការមាន ព្រះបន្ទូល (៣:៣៤–៣៥; ៥:១៩–២០; ៧:១៦–១៨; ៨:២៦–២៩, ៨:៤២–៤៣; ១២:៤៧–៥០; ១៤:១០) ដូចគ្នានេះដែរ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធមិនមានព្រះបន្ទូលដោយអាងព្រះអង្គទ្រង់ទេ ប៉ុន្តែមានបន្ទូលតែពីអ្វីដែលព្រះអង្គបានឮពីព្រះវរបិតាតែប៉ុណ្ណោះ។
ទ្រង់នឹងដំកើងខ្ញុំ ដ្បិតទ្រង់នឹងយកសេចក្ដីដែលដំរូវពីខ្ញុំ មកប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា
១៦:១៤ ដូចដែលរាជបុត្រាបានថ្វាយការដំកើងដល់ព្រះវរបិតា ដោយសារកិច្ចការដែលទ្រង់ធ្វើនៅលើ ផែនដី (៧:១៨; ១៧:៤) ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះយេស៊ូវដោយសារកិច្ចការ ដែលទ្រង់ធ្វើនៅលើ ផែនដីនេះដូចគ្នាដែរ។ របៀបដែលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងដំកើង ព្រះយេស៊ូវនោះគឺដោយសារការជួយឲ្យសិស្សរបស់ព្រះអង្គបានយល់ពីសេចក្តីបង្រៀន និងកិច្ចការរបស់ព្រះយេស៊ូវ (“ដ្បិតទ្រង់នឹងយកសេចក្ដី ដែលដំរូវពីខ្ញុំ មកប្រាប់ដល់អ្នករាល់គ្នា”)។ ដូច្នេះហើយ កិច្ចការនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធគឺជា ការដំកើងព្រះយេស៊ូវដោយសារបើកសំដែងព្រះអង្គ ដល់មនុស្ស ដូចដែលព្រះរាជបុត្រាបានដំកើងព្រះវរបិតា ដោយសារបើកសំដែងព្រះអង្គដល់មនុស្សលោក។
គ្រប់ទាំងអស់ដែលព្រះវរបិតាមាន នោះជារបស់ផងខ្ញុំដែរ ហេតុនោះបានជាខ្ញុំប្រាប់ថា ទ្រង់នឹងយកសេចក្ដីដែលដំរូវពីខ្ញុំ មកប្រាប់អ្នករាល់គ្នា។
១៦:១៥ ព្រះវរបិតាចែករំលែកគ្រប់យ៉ាងជាមួយនឹងព្រះរាជបុត្រា (៣:៣៥, ១៣:៣, ១៧:៧) ដូច្នេះហើយគ្រប់យ៉ាងដែលជារបស់ផងព្រះវរបិតាក៏ជារបស់ផងព្រះយេស៊ូវដូចគ្នាដែរ (១៧:១០)។ ព្រះវរបិតាបានតាំងឲ្យមនុស្សទាំងអស់បានគោរពដល់ព្រះរាជបុត្រាដូចដែលពួកគេគោរពដល់ព្រះវរបិតាយ៉ាងដូច្នោះដែរ (៥:២២-២៣)។
ដូច្នេះហើយ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងដំកើង ព្រះយេស៊ូវដោយការប្រកាសដល់ពួកសាវ័កពីភាពដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមនៃព្រះយេស៊ូវ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយ ពួកគេឲ្យបានយល់ពីសារៈសំខាន់ចំពោះអ្វីដែលព្រះអង្គបានធ្វើ ហើយនឹងសេចក្តីពេញបរិបូរនៃ សេចក្តីសង្រ្គោះដែលព្រះអង្គសម្រេចបានសម្រាប់មនុស្សលោក។ បន្ទាប់មកពួកគេនឹងអាច ធ្វើជាទីបន្ទាល់ពីព្រះអង្គនៅទូទាំងពិភពលោកដោយសារសេចក្តីប្រកាសរបស់ពួកគេ ហើយដល់ យើងទាំងអស់គ្នាសព្វថ្ងៃនេះដោយសារការកត់ត្រានៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។
នៅបន្តិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំ រួចបន្តិចទៅទៀត នឹងឃើញខ្ញុំវិញ ដ្បិតខ្ញុំទៅឯព្រះវរបិតា
១៦:១៦ ការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវនៅថ្ងៃបន្ទាប់នឹងនាំយកព្រះអង្គចេញពីពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ (“នៅបន្តិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំ”) ប៉ុន្តែបីថ្ងៃក្រោយមក (“រួចបន្តិចទៅទៀត”) ព្រះអង្គនឹងត្រូវបានប្រោសឲ្យរស់ពីសុគតឡើងវិញ ហើយពួកគេនឹងបានឃើញព្រះអង្គម្តងទៀត។
ដូច្នេះ មានពួកសិស្សទ្រង់ខ្លះនិយាយគ្នាថា ពាក្យនេះដែលទ្រង់មានបន្ទូលមកយើងថា «នៅបន្តិចទៀត អ្នករាល់គ្នានឹងលែងឃើញខ្ញុំ រួចបន្តិចទៅទៀត នឹងឃើញខ្ញុំវិញ» ហើយដែលថា «ដ្បិតខ្ញុំទៅឯព្រះវរបិតា» នេះតើមានន័យដូចម្តេច 18ហេតុនោះបានជាគេនិយាយថា ពាក្យនេះដែលទ្រង់មានបន្ទូលថា «នៅបន្តិចទៀត» ដូច្នេះ នោះចង់ថាដូចម្តេច យើងស្តាប់មិនបានទេ 19ព្រះយេស៊ូវក៏ជ្រាបថា គេចង់សួរទ្រង់ បានជាទ្រង់មានបន្ទូលទៅគេថា តើអ្នករាល់គ្នាសាកសួរគ្នាពីពាក្យដែលខ្ញុំថា នៅបន្តិចទៀត នឹងលែងឃើញខ្ញុំ រួចបន្តិចទៅទៀត នឹងឃើញខ្ញុំវិញ ឬអី
១៦:១៧-១៩ ពួកសិស្សមិនបានយល់នោះឡើយ ហេតុនេះហើយព្រះយេស៊ូវពន្យល់ពួកគេ។
ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្នករាល់គ្នានឹងយំ ហើយសោកសង្រេង តែលោកីយនឹងអរសប្បាយឡើង អ្នករាល់គ្នានឹងព្រួយចិត្ត តែសេចក្ដីព្រួយរបស់អ្នករាល់គ្នា នឹងប្រែទៅជាសេចក្ដីអំណរទៅវិញ
១៦:២០ នៅក្នងុការសុគតរបស់ព្រះយេស៊ូវ សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវទាំងប៉ុន្មាននឹងយំហើយសោកសង្រេង (ហើយលោកីយនឹងអរសប្បាយដោយព្រោះតែលោកីយគិតថា ពួកគេបានយកឈ្នះលើទ្រង់ហើយ)។ ប៉ុន្តែ ការយំសោករបស់គេនឹងមានត្រឹមរយៈពេលខ្លីតែប៉ុណ្ណោះ ហើយនឹងប្រែទៅជាសេចក្តីអំណរពេល ដែលព្រះអង្គរស់ពីសុគតឡើងវិញ។
ឯស្ត្រី កាលណាហៀបនឹងសំរាលកូន នោះតែងព្រួយចិត្ត ព្រោះដល់កំណត់ហើយ តែកាលណាសំរាលរួចមក នោះលែងនឹកពីសេចក្ដីវេទនានោះហើយ ពីព្រោះមានសេចក្ដីអំណរ ដោយព្រោះមានកូនមួយកើតមកក្នុងលោក ឥឡូវនេះ អ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីព្រួយដូច្នោះមែន ប៉ុន្តែ ខ្ញុំនឹងឃើញអ្នករាល់គ្នាម្តងទៀត នោះអ្នករាល់គ្នានឹងមានចិត្តអរសប្បាយវិញ ក៏នឹងឥតមានអ្នកណា ដកយកសេចក្ដីអំណរនោះ ចេញពីអ្នករាល់គ្នាបានឡើយ
១៦:២១-២២ ការដែលសម្រាលកូនដោយការឈឺចាប់នឹងត្រូវបានភ្លេច ហើយសេចក្តីអំណរនឹងកើតមាន ឡើងនៅពេលដែលជីវិតថ្មីមក។ នេះជាការពិតទាំងជីវិតខាងសាច់ឈាម និងជីវិតខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ។ ការរស់ពីសុគតឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវនឹងបាននាំមកនូវសេចក្តីអំណរដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គ ហើយ លោកីយមិនអាចដកសេចក្តីអំណរនោះចេញបានឡើយ (កិច្ចការ ៥:៤១, ៨:៨, ១៣:៥២, លូកា ២៤:៥២)។
នៅថ្ងៃនោះអ្នករាល់គ្នានឹងមិនសូមអ្វីពីខ្ញុំទៀត ប្រាកដមែន ខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាជាប្រាកដថា អ្វីៗដែលអ្នករាល់គ្នានឹងសូមដល់ព្រះវរបិតា ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ នោះទ្រង់នឹងប្រទានឲ្យ
១៦:២៣ ការរស់ពីសុគតឡើងវិញនឹងផ្លាស់ប្រែរបៀបដែលពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវនឹងទទួលបាន ការប្រទានមកពីព្រះជាម្ចាស់។ ផ្ទុយពីការដែលសូមពីព្រះយេស៊ូវ (ដូចដែលពួកគេបានធ្វើអស់រយៈពេល បី ឆ្នាំកន្លងទៅ)។ ពួកគេនឹងបានសូមពីព្រះវរបិតានៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវវិញ។ ការដែលសូម “ដោយនូវព្រះនាមព្រះយេស៊ូវ” នោះគឺជាការអធិស្ឋានដោយពឹងអាងលើព្រះអង្គទាំងស្រុង។ គឺការអធិស្ឋានដោយផ្អែកលើអ្វីៗដែលព្រះយេស៊ូវជា។ ព្រះអង្គគឺជា ព្រះរាជបុត្រាដ៏សុចរិតនៃព្រះ។
ព្រះវរបិតាទ្រង់សណ្តាប់ ហើយនឹងឆ្លើយតបចំពោះ សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកសិស្ស ដោយព្រោះតែជាកិច្ចការល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ វាគឺជាដោយព្រោះតែអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះរាជបុត្រាជា ហើយអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះអង្គបានធ្វើសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា ដែលយើងអាចទទួលបានពីព្រះវរបិតា នៅក្នុងពេលឥលូវនេះ។
តាំងពីដើមមក អ្នករាល់គ្នាមិនបានសូមអ្វី ដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំទេ ឥឡូវ ចូរសូមចុះ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបាន ដើម្បីឲ្យសេចក្ដីអំណររបស់អ្នករាល់គ្នាបានពោរពេញពិត
១៦:២៤ ពួកសិស្សមិនធ្លាប់បានសូមអ្វីពីព្រះវរបិតាដ៏ជាព្រះនៅក្នុងព្រះនាមព្រះយេស៊ូវពីមុនមកឡើយ។ ដូច្នេះហើយព្រះយេស៊ូវបញ្ជាក់ប្រាប់ពួកគេថា ពួកគេនឹងទទួលបានពីព្រះវរបិតានៅពេលដែលគេធ្វើដូច្នោះ។ គោលដៅនោះគឺដើម្បីឲ្យសេចក្តីអំណររបស់គេបានពេញបរិបូរ។ ពួកអ្នកជឿទាំងអស់នឹងទទួលបាន សេចក្តីអំណរដ៏ពេញលេញគ្រាដែល សេចក្តីអធិស្ឋានរបស់ពួកគេត្រូវបានឆ្លើយតប ហើយព្រះបានប្រទាន គ្រប់យ៉ាងដែលមានសារៈសំខាន់នៅក្នុងការសម្រេចតាមព្រះហឫទ័យព្រះអង្គនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងទាំង អស់គ្នាហើយដើម្បីឲ្យបានធ្វើតាមអ្វីដែលគាប់ដល់ព្រះទ័យព្រះអង្គ។
ខ្ញុំនិយាយសេចក្ដីទាំងនេះដល់អ្នករាល់គ្នា ដោយពាក្យប្រៀបធៀប តែនឹងមានពេលវេលាមក ដែលខ្ញុំនឹងមិននិយាយនឹងអ្នករាល់គ្នា ដោយពាក្យប្រៀបធៀបទៀតទេ គឺនឹងនិយាយនឹងអ្នករាល់គ្នាពីព្រះវរបិតាយ៉ាងច្បាស់លាស់វិញ
១៦:២៥ “ពេលវេលា” ដែលមកគឺជារយៈពេលសែសិបថ្ងៃនៅក្នុងចន្លោះនៃការរស់ពីសុគតឡើងវិញ របស់ព្រះយេស៊ូវហើយនឹងការយាងទៅស្ថានសួគ៌វិញរបស់ព្រះអង្គ។ នៅក្នុងពេលនោះ ព្រះយេស៊ូវបានប្រទានដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គនូវសេចក្តីបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងថ្មីរបស់ពួកគេជាមួយនឹង ព្រះវរបិតា ដែលត្រូវបានសម្រេចដោយការសុគតនិងការរស់ពីសុគតឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ (កិច្ចការ ១:៣)។
នៅថ្ងៃនោះ អ្នករាល់គ្នានឹងសូមដោយនូវឈ្មោះខ្ញុំ ហើយខ្ញុំមិនថា ខ្ញុំនឹងទូលអង្វរដល់ព្រះវរបិតា ជំនួសអ្នករាល់គ្នានោះទេ ដ្បិតព្រះវរបិតា ទ្រង់ក៏ស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ ដោយព្រោះអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ខ្ញុំ ហើយក៏ជឿថា ខ្ញុំបានចេញពីព្រះមក ខ្ញុំបានចេញពីព្រះវរបិតាមកមែន ហើយបានមកក្នុងលោកីយ ក៏នឹងចេញពីលោកីយ ទៅឯព្រះវរបិតាវិញទៀត។
១៦:២៦ ព្រះយេស៊ូវពន្យល់ថាមានន័យយ៉ាងដូចម្តេចក្នុងការដែលអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គមិនបានមានបន្ទូលថាពួកសិស្សនឹងសូមឲ្យព្រះអង្គទូលសូមដល់ព្រះវរបិតានោះឡើយ ប៉ុន្តែពួកគេ អាចទូលសូមដល់ព្រះវរបិតាដោយផ្ទាល់។ ដោយថ្វាយអង្គទ្រង់ទុកជាយញ្ញបូជាសម្រាប់យើងទាំងអស់គ្នា នៅលើឈើឆ្កាង ព្រះយេស៊ូវបានផ្សះផ្សាយើងជាមួយព្រះហើយបានបង្កើតនូវទំនាក់ទំនងដោយ សេចក្តីស្រឡាញ់រវាងព្រះ ហើយនឹងពួកអ្នកជឿ។ ពេលនេះ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវ យើងអាចចូលទៅរកព្រះ ហើយអាចអធិស្ឋានដោយផ្ទាល់ទៅចំពោះព្រះអង្គក្នុងនាមជា ព្រះវរបិតានៅឯស្ថានសួគ៌ ដោយព្រោះតែកិច្ចការនោះដែលព្រះយេស៊ូវបានសម្រេចជំនួសយើងទាំងអស់គ្នា។
១៦:២៧ ព្រះយេស៊ូវចង់ឲ្យសិស្សរបស់ព្រះអង្គបានដឹងថាការដែលអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះនាមព្រះអង្គ នឹងទទួលបានការឆ្លើយតបដោយព្រោះតែសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលព្រះវរបិតាមានចំពោះពួកគេ។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះត្រូវបានបង្ហាញឲ្យបានឃើញដោយការចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ឲ្យបានមកសង្រ្គោះយើងទាំងអស់គ្នា (៣:១៦) ហើយយើងចាប់ផ្តើមស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់នេះនៅពេលដែល យើងជឿលើព្រះយេស៊ូវហើយទទួលព្រះអង្គជាព្រះអង្គសង្រ្គោះរបស់យើងទាំងអស់គ្នា។ សព្វថ្ងៃនេះ សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវអាចអធិស្ឋានដោយបានដឹងថាព្រះវរបិតាក៏ស្រឡាញ់យើងទាំងអស់គ្នាដែរ។ យើង ស្រឡាញ់ហើយជឿលើព្រះយេស៊ូវ (ដូចជាពួកសិស្សទាំងដប់មួយនាក់នេះ) ដែរ ដូច្នេះហើយ យើងដឹងថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងបានស្តាប់ឮសេចក្តីអធិស្ឋានរបស់យើងដូចគ្នាដែរ។
១៦:២៨ ដោយព្រោះតែសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គ ព្រះវរបិតាបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ទៅកាន់ ពិភពលោកដើម្បីសង្រ្គោះមនុស្សពីអំពើបាបហើយប្រទានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងរាជ្យនគររបស់ព្រះអង្គ (៣:១៦, ១៧:២)។ នេះជាបេសកកម្មដែលព្រះអង្គនឹងបានសម្រេច នៅថ្ងៃបន្ទាប់នៅលើឈើឆ្កាង។
ពួកសិស្សទូលទ្រង់ថា ហ្ន៏ ម្តងណេះទ្រង់មានបន្ទូលច្បាស់ហើយ មិនមែនដោយពាក្យប្រៀបធៀបទៀតទេ 30ឥឡូវនេះ យើងខ្ញុំដឹងថា ទ្រង់ជ្រាបគ្រប់ទាំងអស់ ហើយមិនត្រូវការឲ្យអ្នកណាសួរទ្រង់ទេ ដោយហេតុនេះយើងខ្ញុំជឿថា ទ្រង់បានចេញពីព្រះមកមែន
១៦:២៩-៣០ សិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវបានរៀនដឹងថាព្រះយេស៊ូវជ្រាបគ្រប់ទាំងអស់ ហើយការនេះបញ្ជាក់ ដល់ពួកគេថាព្រះអង្គពិតជាមកពីព្រះមែន។ ព្រះអង្គបានឆ្លើយតបចំពោះសំនួរដែលមាននៅក្នុងចិត្ត របស់ពួកគេដែលមិនទាន់ទាំងបាននិយាយចេញមក (ខ១៩)។
ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលឆ្លើយថា ឥឡូវនេះ អ្នករាល់គ្នាជឿហើយឬ មើល នឹងមានពេលវេលាមក ក៏មកដល់ហើយ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវខ្ចាត់ខ្ចាយទៅ ដោយខ្លួនៗ ទាំងទុកខ្ញុំចោលឲ្យនៅតែឯកឯង តែខ្ញុំមិននៅតែឯកឯងទេ គឺមានព្រះវរបិតាគង់ជាមួយនឹងខ្ញុំដែរ
១៦:៣១-៣២ ពួកសិស្សបានមានសេចក្តីជំនឿ ប៉ុន្តែសេចក្តីជំនឿរបស់គេមិនទាន់បានរឹងមាំគ្រប់គ្រាន់ នៅក្នុងការឈរតតាំងក្នុងការល្បងលដែលពួកគេនឹងជួបប្រទះនៅពេលយប់នេះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូវជ្រាបថា ពួកគេនឹងខកខាន ហើយទុកព្រះអង្គចោល។ ព្រះអង្គប្រាប់ពួកគេថាពួកគេនឹងខ្ចាត់ខ្ចាយទៅ (សាការី ១៣:៧; ម៉ាថាយ ២៦:៣១, ២៦:៥៦) ហើយនឹងបែកខ្ញែកគ្នា ហើយរត់ចេញពីព្រះអង្គ (ម៉ាកុស ១៤:៥០)។ យ៉ាងណាម៉ិញ ព្រះអង្គនឹងមិននៅតែអង្គឯងនោះឡើយដោយព្រោះតែព្រះវរបិតាគង់នៅជាមួយទ្រង់ (៨:២៩)។
ខ្ញុំប្រាប់សេចក្ដីទាំងនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានសេចក្ដីសុខសាន្ត ដោយសារខ្ញុំ នៅលោកីយនេះ នោះអ្នករាល់គ្នាមានសេចក្ដីវេទនាមែន ប៉ុន្តែ ត្រូវសង្ឃឹមឡើង ដ្បិតខ្ញុំបានឈ្នះលោកីយហើយ។
១៦:៣៣ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលប្រាប់ដល់សិស្សរបស់ព្រះអង្គថាពួកគេនឹងរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយ។ ការនេះនឹង កើតមានឡើងនៅក្នុងពេលដែលព្រះអង្គត្រូវចាប់ខ្លួន (ក្នុងពេលត្រឹមតែប៉ុន្មានម៉ោងទៀតប៉ុណ្ណោះ)។ ប៉ុន្តែនេះគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្តើមនៃការបៀតបៀនដែលពួកគេនឹងត្រូវប្រឈមមុខពីលោកីយតែប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេនឹងជួបនឹងប្រទះសេចក្តីវេទនាពេលដែលគេចេញទៅហើយធ្វើជាបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងពិភពលោក។ តើអ្វីដែលអាចប្រទានសេចក្តីសុខសាន្តក្នុងពេលដែលពួកគេធ្វើការនេះ? ចម្លើយនោះគឺជាទំនុកចិត្ត របស់ពួកគេដែលព្រះយេស៊ូវបានឈ្នះលោកីយហើយ។
លោកីយគឺបះបោរជាមួយនឹងព្រះហើយនឹងបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ ប៉ុន្តែឈើឆ្កាងហើយនឹងការរស់ពី សុគតឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវបានយកឈ្នះលោកីយដោយការសម្រេចតាមផែនការណ៍របស់ព្រះសម្រាប់សេចក្តីសង្រ្គោះ (១២:៣១; ១ កូរិនថូស ១៥:៥៧)។ ពេលនេះ គ្មានអ្វីមួយនៅក្នុងលោកីយអាចនឹង ញែកអ្នកជឿណាម្នាក់ពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះបានឡើយ (រ៉ូម ៨:៣៨-៣៩) ទាញយើងចេញពី ព្រះហស្តនៃព្រះ ឬបញ្ចប់ជីវិតអស់កល្បជានិច្ចដែលយើងមាននៅក្នុងព្រះយេស៊ូវបានឡើយ (១០:២៨- ២៩)។
ដូច្នេះហើយ ទោះបីជាយើងនឹងមានសេចក្តីវេទនានៅក្នុងលោកីយក៏ដោយ នៅក្នុងព្រះយេស៊ូវយើងមាន សេចក្តីសុខសាន្តវិញ។ សេចក្តីសុខសាន្តរបស់យើងបានមកពីការដែលបានដឹងថាព្រះយេស៊ូវបានយក ឈ្នះលោកីយហើយ។ ពួកអ្នកជឿដឹងថានៅចុងបំផុតគឺព្រះយេស៊ូវឈ្នះ រាល់ទាំងការបះបោរ សេចក្តីងងឹត អំពើបាបហើយនឹងសេចក្តីស្លាប់នឹងត្រូវបរាជ័យ ហើយពួកគេមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងនគររបស់ ព្រះអង្គ។ ការដែលបានដឹងពីការនេះ ពួកគេ "ត្រូវសង្ឃឹមឡើង" ហើយមានសេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះអង្គ អត់ធន់តស៊ូ និងចែករំលែកនៅក្នុងជ័យជំនះរបស់ព្រះអង្គ។
